To χρήμα ως μοχλός ανθρώπινης ανάπτυξης

Εξελικτική Δημιουργία
Κεντρική Σελίδα   Ιστορικά θέματα

Ανεξαρτήτως των αρνητικών στοιχείων του χρήματος, είναι γεγονός ότι και αυτό υπήρξε κάποτε μοχλός ανάπτυξης της ανθρωπότητας

Αφού η ανθρωπότητα ανακάλυψε τη Γεωργία, και αναπτύχθηκαν πληθυσμοί που κατοικούσαν σε μόνιμο τόπο, δημιουργήθηκε η αστική ζωή, και το αστικό δίκαιο. Η εξειδίκευση έκανε αναγκαίο να υπάρξει τρόπος αντικειμενικής αξιολόγησης της αξίας κάθε αντικειμένου, για τις συναλλαγές μεταξύ των ανθρώπων. Γι' αυτό χρειάζονταν χρήματα!

.

Η ανθρωπότητα, δεν θα ήταν δυνατόν να αναπτυχθεί τόσο γρήγορα μετά την αστικοποίηση, αν δεν είχε βρεθεί τρόπος να αξιολογηθεί η αξία συναλλαγών μεταξύ των μελών της κοινότητας. Το χρήμα λοιπόν υπήρξε ένας ακόμα μοχλός προόδου, στην αυγή της ανθρώπινης ιστορίας.

Το περιοδικό Science Illustrated Νοεμβρίου 2006, Νο 20, σελ. 47, συμπεριλαμβάνει και αυτό το στοιχείο του πολιτισμού, ανάμεσα στις άλλες αναγκαίες ανακαλύψεις, που έκαναν την ιστορία της ανθρωπότητας να επιταχύνει την πορεία της. Στη συνέχεια παρατίθεται απόσπασμα:


 ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΕΔΩΣΕ ΣΤΑ ΑΓΑΘΑ ΣΥΓΚΡΙΣΙΜΗ ΑΞΙΑ

Επινοήθηκε: Περίπου 2.500 χρόνια π.Χ.
Ανθρώπινος πληθυσμός: 15-30 εκατομμύρια.
Σημασία: Το χρήμα συνέβαλε στην εξειδίκευση των επαγγελμάτων.

Σε μια ανεπτυγμένη κοινωνία δεν είναι πρακτικό να είναι όλοι οι άνθρωποι αυτάρκεις ή να ανταλλάσσουν μεταξύ τους αγαθά. Αν δεν είναι ανάγκη να παράγει κανείς μόνος του όλα όσα χρειάζεται, μπορεί να εξειδικευτεί σε έναν τομέα καινά αυξήσει τη συνολική κοινωνική παραγωγή, ώστε να μπορούν να τραφούν περισσότερα στόματα.

 Αυτό, όμως, απαιτεί να μη χρειάζεται κανείς να ξοδεύει όλο του το χρόνο για να ανταλλάσσει προϊόντα. Είναι άβολο για έναν ψαρά, π.χ., να πάει πρώτα στο φούρναρη για να ανταλλάξει τα ψάρια του με ψωμί, κατόπιν να ανταλλάξει το ψωμί με μπότες στον τσαγκάρη κ.ο.κ. Με ένα κοινώς αποδεκτό μέσο πληρωμής οι συναλλαγές γίνονταν πολύ ευκολότερα.

Οι προϊστορικοί λαοί, στο πέρασμα των χιλιετιών, χρησιμοποίησαν ευγενή μέταλλα για πληρωμή. Η χρήση αυτών των μετάλλων ήταν, ωστόσο, προβληματική. Πρώτον, ήταν δύσκολο να ζυγιστεί με ακρίβεια μια συγκεκριμένη ποσότητα και, δεύτερον, ήταν δύσκολο να ελεγχθεί η καθαρότητα του μετάλλου. Αυτό μπορούσε να αποφευχθεί, ως ένα βαθμό, με την κοπή νομισμάτων που δεν παραχαράσσονται εύκολα.

  

Από το 2500 π.Χ. οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν χρυσά δαχτυλίδια ως νόμισμα. Ήταν όμως ο εμπορικός λαός των Λυδών που έκοψε τα πρώτα πραγματικά νομίσματα. Ο βασιλιάς της Λυδίας Κροίσος έδωσε εντολή γύρω στο 550 π.Χ. να κοπούν τα πρώτα νομίσματα (σαν αυτό στην πάνω εικόνα) από ατόφιο χρυσάφι. Τα νομίσματα σύντομα αποδείχθηκαν πολυτιμότατα για κάθε εμπορική αυτοκρατορία. Γι' αυτό και τα υιοθέτησαν οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι, απ' τους οποίους αργότερα πέρασαν σε άλλους πολιτισμούς. Οι Κινέζοι ήταν οι πρώτοι που τύπωσαν χαρτονομίσματα, περίπου το 400 μ.Χ.

Στην Κίνα χρησιμοποιούσαν μικρά μπρούτζινα μαχαίρια ως νομίσματα. Αυτό εδώ είναι χάλκινο και είναι από την δυναστεία των Τσου.