Κατάγονται όλοι οι άνθρωποι σήμερα από τον Αδάμ;

Εξελικτική Δημιουργία
Κεντρική Σελίδα   Ιστορικά θέματα

Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι ακόμα και αν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι που δεν έλκουν την καταγωγή τους από τον Αδάμ, είναι ελάχιστοι!

Σε κάθε γενιά, έχουμε δύο γονείς, τέσσερεις παππούδες, οκτώ προ-παππούδες, 16 προ-προ-παππούδες, ύστερα 32, μετά 64... κλπ. Αυτό σημαίνει ότι το προγονικό δένδρο της ανθρωπότητας είναι τόσο ευρύ, που δύσκολα κάποιος σημερινός άνθρωπος θα μπορούσε να πει ότι δεν κατάγεται από κάποια κομβικά πρόσωπα που απέβησαν πατριάρχες εθνών, όπως ο Αδάμ, ειδικά όταν αυτοί έζησαν τόσο πίσω!

.

Μία τέτοια χαρακτηριστική συζήτηση γύρω από τα θέματα αυτά, έγινε σε μπλογκ στη διεύθυνση: http://epoptes.blogspot.com/2006/06/blog-post_22.html, απ' όπου και συνελέγησαν τα στοιχεία του ακόλουθου άρθρου:

 

Από τη στιγμή που ο Αδάμ έζησε πριν από 7.500 χρόνια κατά τη Γένεση, είναι ένας Χόμο Σάπιες Σάπιενς, που όπως όλοι οι άνθρωποι πλάσθηκε κατ' εικόνα Θεού, κάτι που σημαίνει μεταξύ άλλων, ότι είχε τη δυνατότητα να Θεωθεί κατά χάριν. Και αυτό που τον κάνει "πρωτόπλαστο", είναι το ότι σε αυτόν για πρώτη φορά έλαβε ύπαρξη το "καθ' ομοίωσιν". Το καθ' ομοίωσιν, είναι η πορεία εκείνη στην οποία εισέρχεται ένας άνθρωπος, όταν από το (δυνάμει) κατ' εικόνα, εισέρχεται σε πορεία προς την ομοίωση του Θεού.

Η πορεία αυτή, δεν είναι μια υποκειμενική αίσθηση ή εντύπωση κάποιου, αλλά πρόκειται για μια κατ' ουσίαν αναδημιουργία του ανθρώπου, επειδή τότε η ύπαρξή του εισέρχεται σε μια νέα διάσταση, λαμβάνοντας μαζί με το σώμα και την ψυχή του, το Άγιο Πνεύμα, ως συστατικό της ύπαρξής του. Πρόκειται δηλαδή για το ανάλογο του σημερινού αγίου Βαπτίσματος, κατά το οποίο ο άνθρωπος από κατ' εικόνα (αβάπτιστος), καθίσταται "καθ' ομοίωσιν" του Θεού, λαμβάνοντας το Άγιο Πνεύμα, και βάζοντας σε εφαρμογή την καθ' ομοίωσιν του Θεού ζωή που του υπαγορεύει αυτή η νέα πραγματικότητα.

Επειδή ακριβώς πρόκειται για πνευματική αναδημιουργία, ΔΕΝ παρουσιάζει γενετικά ίχνη στο σώμα, γιατί δεν είναι λειτουργία των γονιδίων, αλλά αρχικά μόνο στην ψυχή. Τα ίχνη της στο σώμα καθίστανται ορατά, μόνο σε περιπτώσεις πραγμάτωσης αυτής της καθ' ομοίωσιν πορείας, καθώς το σώμα μετέχει αφθαρσίας, και τα λείψανα των αγίων, παραμένουν άφθαρτα. Αυτό είναι και η πρακτική απόδειξη ότι όταν μιλάμε για "καθ' ομοίωσιν" αναδημιουργία, δεν μιλάμε για κάτι αφηρημένο και υποκειμενικό, αλλά για κάτι συγκεκριμμένο, που μπορεί κάλλιστα να παρατηρηθεί και επιστημονικά. Όχι όμως δια της οδού της γενετικής, αλλά της ιατροδικαστικής.

Εφ' όσον ο Αδάμ είναι η υποστατική αρχή όλης της ανθρωπότητας, και φυσικά του ιδίου αίματος με εμάς, φυσικά τα πάντα περνούν από τον Αδάμ, ώστε να φθάσουν όχι μόνο για τους συγχρόνους μας (που στατιστικά έχουμε οι περισσότεροι μια ρίζα στον Αδάμ), αλλά αυτό ισχύει και για τους προ-Αδαμιαίους, μια και ανήκουν στην ίδια ουσία με τον Αδάμ, όπως εμείς. Και εφ' όσον κατά την Ορθόδοξη Θεολογία η ουσία υποτάσσεται στην υπόσταση, είτε η ανθρωπότητα είναι βιολογικοί απόγονοι του Αδάμ, είτε όχι, δεν υπάρχει διαφορά. Αρκεί που ο Αδάμ είναι η υποστατική αρχή της ανθρώπινης ουσίας.

Και για να γίνει αυτό πιο κατανοητό, όπως ακριβώς η ανθρωπότητα σώθηκε δια του Ιησού Χριστού του "Δευτέρου Αδάμ", παρά το ότι ο Ιησούς δεν υπήρξε κατά σάρκα βιολογικός πρόγονος κανενός, ομοίως και στο παρελθόν, η ανθρωπότητα υπέστη την πτώση του "Πρώτου Αδάμ", επειδή ήταν υποστατική αρχή μας. Είτε ήταν πρόγονος κάποιου ανθρώπου, είτε όχι. Συνεπώς, δεν τίθεται ζήτημα Θεολογικών επιπτώσεων (στο Χριστιανικό δόγμα), από τη βιολογική καταγωγή.

Ο Αδάμ με την υπακοή του, είχε την ευκαιρία να γίνει η αρχή της αθανασίας για την ανθρωπότητα. Αν ένας άνθρωπος (και μάλιστα η υποστατική αρχή της ανθρωπότητας) νικούσε τον θάνατο δια της υπακοής και της Θέωσης, στις Παραδείσιες συνθήκες που του παραχώρησε η Χάρη του Θεού, στο πρόσωπό του θα νικούσε τον θάνατο όλη η ανθρωπότητα. Δυστυχώς ο Αδάμ απέτυχε. Και στο πρόσωπό του αποτύχαμε όλοι να νικήσουμε τον θάνατο. Και έπρεπε να περιμένουμε τον Ιησού Χριστό, τον Δεύτερο Αδάμ, για να μας δώσει αυτή τη νίκη δια της αναμάρτητης ζωής Του, και της νίκης Του επί του θανάτου.

Η αποτυχία του Αδάμ να νικήσει τον θάνατο, ήταν η ουσία της πτώσης.

Στο βαθμό που οι προαδαμιαίοι (είτε οι Χόμο Σάπιενς Σάπιενς, είτε οι Χόμο Σάπιενς Νεάντερνταλ, είτε ακόμα και οι Χόμο Ερέκτους), ήταν πλασμένοι κατ' εικόνα Θεού, είναι μέτοχοι των ίδιων υποσχέσεων σωτηρίας με εμάς. Ανεξαρτήτως του πότε γεννήθηκαν. Φυσικά δεν γνωρίζουμε σε ποιο σημείο της ανθρώπινης εξέλιξης το ον που ονομάζουμε "Χόμο", έγινε από τον Θεό άνθρωπος "κατ' εικόνα".

Όσον αφορά τη χρονική τους θέση, όπως ήδη θα έχει γίνει κατανοητό, δεν σχετίζεται με το θέμα της σωτηρίας τους, αλλά με το ποιος ήταν η "υποστατική αρχή" της ανθρωπότητας. Όταν μιλάμε για το "προπατορικό αμάρτημα", φυσικά ΔΕΝ μιλάμε για κάποιου είδους ενοχή εξ' αιτίας του Αδάμ. Γιατί, αλλοίμονο αν οποιοσδήποτε πλήρωνε τις αμαρτίες άλλου! Η ουσία είναι, ότι τόσο αυτοί, όσο και εμείς, έπρεπε να νικήσουμε τον θάνατο, στο πρόσωπο κάποιου που να είναι ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ με εμάς. Και αυτός ο πρώτος, ο Αδάμ, απέτυχε να το κάνει. Η αποτυχία αυτή, πιάνει κάθε άνθρωπο, όποτε κι αν γεννήθηκε αυτός, είτε πριν, είτε μετά. Κατά τον ίδιο τρόπο, που η επιτυχία του Δευτέρου Αδάμ, του Χριστού, σώζει κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως αν έζησε προ ή μετά Χριστόν. Δεν υπάρχει λοιπόν αδικία και ενοχή για τον Θεό.

Ο Νώε και η οικογένειά του, ήταν οι μόνοι που επέζησαν από τον ΤΟΠΙΚΟ κατακλυσμό που έγινε στην περιορισμένη περιοχή της Μεσοποταμίας. Γιατί ο Κατακλυσμός ΔΕΝ ήταν παγκόσμιος, όπως δείχνουν τα ντοκουμέντα που υπάρχουν, τόσο σε επιστημονικό, όσο και σε ερμηνευτικό επίπεδο της Αγίας Γραφής. Συνεπώς, τα ανθρώπινα χρωμοσώματα, πάνε όσο πίσω ανακαλύψουν οι ερευνητές. Και είναι μια μεγάλη ευκαιρία, να εντοπίσουμε κάποια στιγμή με ακρίβεια, και το πώς διεσπάρησαν οι απόγονοι του Νώε, ώστε να αναχθούμε ως τον ίδιο τον Νώε, και να παρακολουθήσουμε γονιδιακά ολόκληρη την πορεία του λαού Αδάμ ως τον ίδιο τον Αδάμ. Τότε θα μπορέσουμε να εντοπίσουμε και τους ίδιους τους προγόνους του Αδάμ, και να μάθουμε από ποιον λαό τον επέλεξε ο Θεός για το έργο που τον προώρισε.


Σε άρθρο των
Rohde, Olson και Chang στο περιοδικό Nature [Nature 431, 562-566 (30 September 2004) doi: 10.1038/nature02842] αναφέρει πως ολόκληρη η ανθρωπότητα κατάγεται στατιστικά από μερικούς ανθρώπους που έζησαν πριν από 3000 χρόνια. Για να γίνει αυτό κατανοητό (μόνο και μόνο για ερευνητικούς και ΟΧΙ Θεολογικούς λόγους), θα δοθεί ένα παράδειγμα για το πώς αυτό μπορεί να σχετίζεται με το γεγονός, ότι ο Αδάμ πρέπει να είναι λογικά όχι μόνο ο πνευματικός, αλλά και ο βιολογικός πατέρας του μεγαλύτερου μέρους της ανθρωπότητας:

Αν (σύμφωνα με το πώς μετέφεραν στα Ελληνικά την έρευνα αυτή τα Ελληνικά ΜΜΕ), η ανθρωπότητα έχει έναν κοινό πρόγονο προ 3.000 ετών, είναι προφανές ότι αυτός δεν είναι δυνατόν να βρίσκεται ούτε στην Αμερικανική ήπειρο, ούτε στην Αυστραλία, ούτε στην Πολυνησία. Επειδή οι Ευρωπαίοι πήγαν εκεί, και όχι αυτοί εδώ. Αυτός επίσης, είναι προφανές ότι πρέπει να βρίσκεται στην Ευρασιατική περιοχή. Επειδή αυτές οι περιοχές ήταν σημεία εκκίνησης πολιτισμών και μεταναστεύσεων που επεκτάθηκαν στον πλανήτη, δηλαδή σημεία ΚΑΤΑΛΗΞΗΣ πληθυσμιακών μετακινήσεων. Για παράδειγμα, ο Αλέξανδρος πήγε στην Ινδία, φέροντας εκεί τα γονίδια των Ελληνικών πληθυσμών. Ομοίως, οι Μογγόλοι πήραν αλλά και έφεραν γονίδια, για παράδειγμα, με την αρπαγή γυναικών της Δύσης ή τους βιασμούς στις κατακτημένες Δυτικές περιοχές.

Με την ίδια μέθοδο, αν πάμε άλλα 3.000 χρόνια πίσω, (3.000+3.000 = 6.000 χρόνια), καταλήγουμε στο ότι και αυτός ο άνθρωπος, με ακόμα πιο ισχυρές πιθανότητες, μοιράζεται έναν κοινό πρόγονο με όλους τους άλλους του τότε κόσμου. Και οι πιθανότητες είναι ισχυρότερες, επειδή ο αριθμός του πληθυσμού στον τότε γνωστό κόσμο, ήταν πολύ μικρότερος από τον σημερινό, συνεπώς οι πρόγονοι όλων αυτών είναι πολύ λιγότεροι. Και ειδικότερα σε αυτή την πρωιμότερη τρις-χιλιετία, προ 6.000 ετών, η αφετηρία μετακίνησης πληθυσμών είναι Η ΣΟΥΜΕΡΙΑ! Η περιοχή του Αδάμ!

Οι στατιστικές πληθυσμού του κόσμου, είναι ενδεικτικές επίσης, του πόσο ευκολότερο ήταν τότε, να έχουν όλοι έναν κοινό πρόγονο, παρά το περιορισμένο των μετακινήσεων της εποχής. Ενώ σήμερα έχουμε πληθυσμό δισεκατομμυρίων, προ 3.000 ετών ο παγκόσμιος πληθυσμός όλου του πλανήτη ήταν περίπου 300.000.000, και άλλα 3.000 χρόνια πίσω, ήταν λιγότερος από 100.000.000. Και από το σημείο αυτό, μένουν ως τον Αδάμ άλλα 2.500 έτη! Δηλαδή έχουμε σχεδόν μια τρίτη περίοδο όμοιας διάρκειας, κατά την οποία συνέβη ανακάτεμα γονιδίων, και που κάνει τον Αδάμ να φαίνεται από άποψης στατιστικής, ως σίγουρος πρόγονος των σημερινών ανθρώπων. (Φυσικά, προφανώς υπάρχουν κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως σε απάτητα δάση του Αμαζονίου και λαούς της Νοτιοαφρικανικής ερήμου, όπου τα γονίδια του Αδάμ πιθανόν να μην έφθασαν ακόμα σε όλους). Αλλά μιλάμε για τη συντριπτική πλειοψηφία του Παγκόσμιου πληθυσμού, ώστε αυτοί να θεωρούνται αμελητέες ποσότητες.

Από τον Αδάμ, σύμφωνα με την αφήγηση της Γένεσης, εκτός από τον άμεσο λαό που δημιουργήθηκε, προέκυψε και ένας ξεχωριστός λαός, με προπάτορα τον Κάιν, που μάλιστα αρίστευσε στην τεχνολογία κυρίως κατά την εποχή του Σιδήρου. (Γένεσις 4ο και 5ο κεφάλαιο). Και ενώ ο λαός του Αδάμ δεν έκανε επιμειξίες με τους γύρω λαούς ως και την εποχή του Νώε, (περίπου 3.300 π.Χ., δηλαδή πριν από 5.300 χρόνια), ο Κάιν ευθύς εξ αρχής, δηλαδή από το 5.500 π.Χ., είχε ήδη διασπείρει τα γονίδια του Αδάμ στην περιοχή της Μεσοποταμίας!

Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι οι απόγονοι του Κάιν, στα 2.200 χρόνια που ακολούθησαν, έμειναν μόνο στην περιοχή της Μεσοποταμίας, (πράγμα εντελώς απίθανο), έχουμε στην εποχή του Νώε τον μεγάλο κατακλυσμό, που αφάνισε τον πληθυσμό όλης της χαμηλής Μεσποταμίας. Και αυτομάτως, μας δίνεται στη Γένεση (10/ι), μια ανάλυση, για τη διασπορά των παιδιών του Νώε, (τελευταίου εκπροσώπου του λαού Αδάμ), μετά τον Κατακλυσμό, ως εξής:


"ΚΑΙ οι γενεαλογίες των γιων τού Νώε, του Σημ, του Χαμ και του Ιάφεθ είναι αυτές• και γεννήθηκαν σ' αυτούς γιοι μετά τον κατακλυσμό.

2 Οι γιοι τού Ιάφεθ ήσαν ο Γομέρ, και ο Μαγώγ, και ο Μαδαϊ, και ο Ιαυάν, και ο Θουβάλ, και ο Μεσέχ, και ο Θειράς.

3 Και οι γιοι τού Γομέρ, ήσαν ο Ασχενάζ, και ο Ριφάθ, και ο Θωγαρμά.

4 Και οι γιοι τού Ιαυάν, ήσαν ο Ελεισά, και ο Θαρσείς, ο Κιττείμ, και ο Δωδανείμ.

5 Απ' αυτούς μοιράστηκαν τα νησιά των εθνών στους τόπους τους• του καθενός σύμφωνα με τη γλώσσα του, σύμφωνα με τις φυλές τους, στα έθνη τους.

6 Και οι γιοι τού Χαμ, ήσαν ο Χους, και ο Μισραϊμ, και ο Φουθ, και ο Χαναάν.

7 Και οι γιοι τού Χους ήσαν ο Σεβά, και ο Αβιλά, και ο Σαβθά, και ο Ρααμά, και ο Σαβθεκά• και οι γιοι τού Ρααμά ήσαν ο Σεβά και ο Δαιδάν.

8 Και ο Χους γέννησε τον Νεβρώδ. Αυτός άρχισε να είναι ισχυρός επάνω στη γη•

9 αυτός ήταν ισχυρός κυνηγός μπροστά στον Κύριο• γι' αυτό και λέγεται: Όπως ο Νεβρώδ, ισχυρός κυνηγός μπροστά στον Κύριο•

10 και η αρχή τής βασιλείας του στάθηκε η Βαβυλώνα, και η Ερέχ, και η Αχάδ, και η Χαλνέ, στη γη Σεναάρ.

11 Από εκείνη τη γη βγήκε ο Ασσούρ, και οικοδόμησε τη Νινευή, και την πόλη Ρεχωβώθ, και τη Χαλάχ,

12 και τη Ρεσέν, ανάμεσα στη Νινευή και τη Χαλάχ• αυτή είναι η μεγάλη πόλη.

13 Και ο Μισραϊμ γέννησε τους Λουδείμ, και τους Ανανείμ, και τους Λεαβείμ, και τους Ναφθουχείμ,

14 και τους Πατρουσείμ, και τους Χασλουχείμ, από τους οποίους βγήκαν οι Φιλισταίοι, και τους Χαφθορείμ.

15 Και ο Χαναάν γέννησε τον Σιδώνα, τον πρωτότοκό του, και τον Χετταίο,

16 και τον Ιεβουσαίο, και τον Αμορραίο, και τον Γεργεσαίο,

17 και τον Ευαίο, και τον Αρουκαίο, και τον Ασενναίο,

18 και τον Αρβάδιο, και τον Σαμαραίο, και τον Αμαθαίο.

Και ύστερα απ' αυτό διασπάρθηκαν οι φυλές των Χαναναίων.

19 Και τα όρια των Χαναναίων ήσαν από τη Σιδώνα, καθώς πηγαίνει κανείς στα Γέραρα, μέχρι τη Γάζα, και καθώς πηγαίνει κανείς στα Σόδομα και Γόμορρα, και προς την Αδαμά και τη Σεβωείμ, μέχρι τη Λασά.

20 Αυτοί είναι οι γιοι τού Χαμ, σύμφωνα με τις φυλές τους, σύμφωνα με τις γλώσσες τους, στους τόπους τους, στα έθνη τους.

21 Και στον Σημ, τον πατέρα όλων των γιων τού Έβερ, τον αδελφό τού Ιάφεθ τού μεγαλύτερου, γεννήθηκαν και σ' αυτόν γιοι.

22 Οι γιοι τού Σημ ήσαν ο Ελάμ, και ο Ασσούρ, και ο Αρφαξάδ, και ο Λουδ, και ο Αράμ.

23 Και οι γιοι τού Αράμ, ήσαν ο Ουζ, και ο Ουλ, και ο Γεθέρ, και ο Μας.

24 Και ο Αρφαξάδ γέννησε τον Σαλά• και ο Σαλά γέννησε τον Έβερ.

25 Και στον Έβερ γεννήθηκαν δύο γιοι• το όνομα του ενός, Φαλέγ• επειδή, στις ημέρες του διαμερίστηκε η γη• και το όνομα του αδελφού του ήταν Ιοκτάν.

26 Και ο Ιοκτάν γέννησε τον Αλμωδάδ, και τον Σαλέφ, και τον Ασαρμαβέθ, και τον Ιαράχ,

27 και τον Αδωράμ, και τον Ουζάλ, και τον Δικλά,

28 και τον Οβάλ, και τον Αβιμαήλ, και τον Σεβά,

29 και τον Οφείρ, και τον Αβιλά, και τον Ιωαβάβ• όλοι αυτοί ήσαν γιοι τού Ιοκτάν.

30 Και η κατοικία τους ήταν από τη Μησά, καθώς πηγαίνει κανείς προς τη Σεφαρά, στο βουνό της Ανατολής.

31 Αυτοί είναι οι γιοι τού Σημ, σύμφωνα με τις φυλές τους, σύμφωνα με τις γλώσσες τους, στους τόπους τους, σύμφωνα με τα έθνη τους.

32 Αυτές είναι οι φυλές των γιων τού Νώε, σύμφωνα με τις γενεές τους, στα έθνη τους• και απ' αυτούς διασπάρθηκαν τα έθνη επάνω στη γη μετά τον κατακλυσμό."

 

Θα αναφερθούν στη συνέχεια, μόνο οι γνωστότεροι λαοί τους οποίους, είτε δημιούργησαν, είτε "μπόλιασαν" με τα γονίδια του Αδάμ οι γιοι του Νώε:

Κύπριοι, Χαναναίοι, Βαβυλώνιοι (μαζί με τους άλλους σημαντικότερους λαούς της Μεσοποταμίας που είναι πολλοί για να γραφθούν εδώ), Νησιά του Αιγαίου, Νινευίτες, Φιλισταίοι (Παλαιστίνιοι), Σιδώνιοι, Χετταίοι, Αμορραίοι, Ιεβουσαίοι, Εβραίοι, Ελαμίτες, Ασσύριοι, κλπ. Από αυτούς, τα γονίδια του Αδάμ πέρασαν στον Ελληνικό κόσμο με τους Νησιώτες (Κύπριους και νησιώτες του Αιγαίου). Στην Αφρική μέσω της Αιγύπτου πέρασαν με τους Χαναναίους και τους Εβραίους, καθώς και με τις λοιπές μεταναστεύσεις που έγιναν από άγνωστους λαούς. Από τους Βαβυλώνιους κυρίως, μέσω του διασκορπισμού της εποχής της Βαβέλ, έγινε ένα μεγάλο μεταναστευτικό κύμα, και ακόμα μέσω της Βαβυλωνιακής κυριαρχίας κατά τον 6ο αιώνα π.Χ., οι Βαβυλώνιοι (που ήταν οι κατ' εξοχήν απόγονοι του Νώε), επεξέτειναν την κυριαρχία τους σε μία τεράστια περιοχή της Ασίας, μαζί με τα Αδαμιαία γονίδιά τους. Το ίδιο έκαναν ενωρίτερα οι Ασσύριοι, που ήταν επίσης κατ' εξοχήν Αδαμίτες, κατά την περίοδο της δικής τους κυριαρχίας της αυτοκρατορίας που δημιούργησαν. Οι Παλαιστίνιοι είναι γνωστοί ως σήμερα, και μάλιστα είναι πασίγνωστο ότι αποίκησαν και την Κρήτη. Ομοίως οι Χετταίοι ήταν ένας γνωστός και ενεργητικός λαός της ιστορίας, που αποίκησαν πολλούς τόπους, ενώ οι σχέσεις των Χαναναίων με τον Ελληνικό κόσμο με επίκεντρο τους Φιλισταίους είναι πασίγνωστες.

Τέλος, άφησα τους Εβραίους, που με τους διαρκείς διασκορπισμούς τους έχουν μεταφέρει τα γονίδια του Αδάμ σε όλο τον πλανήτη επί 3.500 χρόνια ασταμάτητα, εφ' όσον Εβραίους έχουμε σε κάθε χώρα κυριολεκτικά, από τη Ρωσία ως την Αμερικανική ήπειρο. Μέχρι και ΑΦΡΙΚΑΝΟΥΣ κατάμαυρους Εβραίους έχουμε, με τα χαρακτηριστικά γονίδια της Εβραϊκής φυλής!!!

Τέλος, να θυμίσω, ότι εκτός από τους Εβραίους, από τον Αβραάμ προήλθε και ο Ισμαήλ, από τον οποίο κατάγονται όλοι οι σημερινοί Άραβες, που έφεραν τα Αδαμιαία γονίδια ως τα βάθη της Ασίας και την Ινδονησία.

Τα γονίδια όλων αυτών των Αδαμιτικών λαών, διασπάρησαν ενωρίτατα στην Ασία μέσω του πολιτισμού του Μοχέντζο Ντάρο, που είχε αποδεδειγμένα επαφές με τους Μεσοποτάμιους, μέσω των Ελλήνων νησιωτών στην κεντρική Ελλάδα, και μέσω του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο. Από τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία που ήταν αρχικά Ελληνική αποικία, και μέσω της συγχώνευσής της με τον Ελληνικό πολιτισμό, είχαμε αυτό το κράμα πληθυσμών που λέμε σήμερα Βυζάντιο, και που σκόρπισε τα γονίδια αυτά σε όλη την αυτοκρατορία, Ανατολική και Δυτική. Οι Εκτουρκισμοί της εποχής των Οθωμανών, τα έφεραν μέχρι και στον Τουρκικό λαό, και όπου αυτός επεκτάθηκε, χώρια που είχαν αυτοί ήδη επιμειξίες με τους Άραβες. Και με την Αποικιοκρατία, έχουμε τέλος τη μεταφορά τους στις εσχατιές της γης.

Ναι, θεωρώ εξαιρετικά απίθανο να μην έχει κάποιος μεταξύ των προγόνων του, τον Αδάμ, ανάμεσα στα δισεκατομμύρια ανθρώπους της γης σήμερα. Και αν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, είναι μια εντελώς αμελητέα ποσότητα σε εντελώς απομονωμένες περιοχές για χιλιετίες.

Να υπενθυμίσουμε ότι μιλάμε για τους ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ανθρώπους. Δεν αμφισβητώ ότι υπάρχουν λαοί που ΔΕΝ κατάγονται από τον Αδάμ. Δεν αμφισβητώ επίσης, ότι πιθανόν να υπάρχουν και σήμερα λίγοι τέτοιοι άνθρωποι σε περιοχές του Αμαζονίου, ή στη Νοτιοαφρικανική έρημο. Αλλά είναι ελάχιστοι.

Σύμφωνα με την προαναφερθείσα έρευνα, ο πρόσφατος κοινός πρόγονος των ανθρώπων κατά την μελέτη αυτή εντοπίζεται στην περιοχή της Ανατολικής Ασίας και όχι στη Μεσοποταμία. Στην έρευνα αναφέρεται:

"Interestingly, the MRCAs are nearly always found in eastern Asia. This is due to the proximity of this region to both Eurasia and either the remote Pacific islands or the Americas, allowing the MRCA's descendants to reach a few major world regions in a relatively short time."



Και φυσικά το θέμα αυτό ΔΕΝ είναι καθόλου Θεολογικό. Γι' αυτό και δεν υπάρχει κανένας λόγος να εμμένει κάποιος σε αυτό δογματικά. Ο λόγος που αναπτύσσεται εδώ, είναι καθαρά λογικός και ερευνητικός, και όχι Θεολογικός. Βεβαίως καθώς προχωράει το προαναφερθέν πρόγραμμα, θα μπορούμε σε ελάχιστα μόνο χρόνια να μιλήσουμε με απόλυτη βεβαιότητα για όλα αυτά, οπότε ας μη βιαζόμαστε. Έχουμε ήδη ένα πολύ ικανοποιητικό
χονδρικό σχεδιάγραμμα των μετακινήσεων αυτών. Σύντομα θα έχουμε λεπτομερέστερα κατά περιοχή και εποχή.